تو آمدی و ساده ترین سلام را همراه یادگاری هایت کردی و با پاک ترین

لبخند وجودم را به اسارت گرفتی. تو آمدی و عمیق ترین نگاه را

 از میان چشمان دریایی ات بر ساحل قلبم نشاندی و زیباترین خاطرات را

 زنده کردی. تو آمدی و گرمی حضوری خورشید وار را بر طلوع آرزوهایم هک

 کردی...

و آمدنت همچون قاصدکی بهار را برای هستی خزان زده ام به ارمغان آورد .

 اما سرانجام طوفان قاصدک زندگی ام را به یغما برد .

کاش می دانستم کدام بهانه اشتیاق رفتن را در خیالت به تماشا نشست...

 تو رفتی و من در سوگ رفتنت در میان فراموشی ها گم شدم...

آری تو فراموش کردی و من هنوز هم با دیدگانی خواب زده چشم به راهت

 دارم و هنوز هم مانند پنجره های منتظر باران حسرت دیدارت را با فروریختن

 اشک هایم به دست غربت می سپارم ...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: