باز در گوشه گوشه دفتـر ، می کشم عکس چشمهـایـت را

من به این کار سخت معتـادم ، دیده ای حـال مبتلایت را ؟

دستهــایم دوباره می لرزند ، اضطـرابم برای دیدن تـــوست

خــیره در چشمهــای تــو ماندن ، آه ... مشکل تر از کشیدن تــوست

روزگارت هنــوز هم تلــخ است ،خودمانیـم ، تــو خود دردی

بر لبـانت نشـان لبخنـد است ، گرچه زانوی غم بغــل کردی

مانده ای بین رفتـن و ماندن ، از دلــت بیش و کم خبـر دارم

دست از خـود کشـیده ای اما ، من چطــور از تــو دست بردارم ؟؟

می روی ... نه ... مگـر نه حال مـرا ، گفته بـودی که درک خــواهم کرد؟

بعــد تــو بستری شدم در خود ، من تــو را ساده تـرک خواهم کرد؟؟

تا ابــد بـی جواب می مـاند ، این سوال همیشه مطرح ِ دل

چه کنم ؟ آه ، تا فقـط یک بار ، خنده ات را ببینم از ته دل ؟

حال قلــبم چقــدر بد شده است ، طاقت دوری ات نیاورده

وقـت تزریق چشـم تــو به من است ، با سرنگــی که خودکشـی کرده

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: